⇐ کوبیسم تحلیلی - مرحله اول جنبش کوبیسم، کوبیسم تحلیلی نامیده می شد. در این سبک، هنرمندان یک سوژه را مطالعه (یا تجزیه و تحلیل) می کردند و آن را به قطعات مختلف تفکیک می کردند. آنها به این قطعات از زوایای مختلف نگاه می کردند. سپس سوژه را بازسازی می کردند و قطعات را از دیدهای مختلف نقاشی می کردند.
⇐ کوبیسم ترکیبی- مرحله دوم کوبیسم ایده افزودن مواد دیگر در یک کولاژ را ارایه کرد. هنرمندان از کاغذ رنگی، روزنامه ها و مواد دیگر به نمایندگی از قطعات تفکیک شده سوژه استفاده می کردند. این مرحله کوبیسم رنگ های روشن تر و حالت گیراتری به هنر می داد.
نمونه هایی از نقاشی های سبک کوبیسم
ویولن و شمعدان (ژرژ براک)
این اثر یک نمونه اولیه از کوبیسم تحلیلی است. در این نقاشی می توان قطعات تفکیک شده ویولن و شمعدان را دید. زوایا و بخش های مختلف و زیادی از اشیاء در مقابل چشم بیننده قرار گرفته اند. براک می گفت که این سبک به بیننده اجازه می دهد به شیء نزدیک تر شود.
پرتره پیکاسو (خوان گریس)
این نقاشی از پابلو پیکاسو نمونه کوبیسم ترکیبی است. با این که به نظر می رسد تصویر با تکه تکه کردن کاغذ رنگی درست شده، اما در واقع یک نقاشی است. در این نقاشی دشوار می توان گفت که هر یک از موسیقیدان ها در کجا تمام می شوند و بعدی شروع می شود. این می تواند نشان دهنده هماهنگی در موسیقی هنگامی که نوازندگان با هم می نوازند باشد.
کوبیسم برای نقاشی پرتره هم مورد استفاده قرار می گرفته است. در این مثال از کوبیسم تحلیلی، خوان گریس به مخترع سبک کوبیسم یعنی پابلو پیکاسو ادای احترام می کند. مانند بسیاری از نقاشی های کوبیسم اولیه، این نقاشی هم با استفاده از آبی های سرد و قهوه ای های روشن کشیده شده. خطوط بین قطعات مختلف به خوبی مشخص شده اما ویژگی های چهره پیکاسو را هنوز هم می توان بازشناخت.